Ve okur okumaz da kahkahalara boğuldum. Ekteki dosya Teoman’ın yıllar önce, henüz şöhret yolculuğu başlamadan reklam ajanslarına iş başvurusu için hazırladığı profesyonel özgeçmiş dosyası idi. Ama bildiğimiz hiçbir özgeçmiş kuralına uymuyordu. İsminin altında “Fatih’in Fedaisi” tanımlamasıyla başlıyordu. Teoman’ın asi ve kendi kurallarını kendisi yaratan kişiliğini yansıtan belge aslında bir anlamda onu neden bu kadar çok sevdiğimizin de kanıtı. İnanılmaz bir özgüven, sisteme meydan okuyan bir tavır ve tabii ki bir de telefon numarasının altına düştüğü “telesekretere güvenmeyin” notunun anlattığı gibi dağınık ve hayatı çok da ciddiye almayan bir insan olduğu bu küçük dosyadan bile anlaşılıyor. Bu özgeçmiş dosyası kendi adıma önemli bir şeyin sağlaması oldu. Teoman’ın hiç ama hiç oynamadığı, tamamen sahici olduğu ve iş ararken nasılsa bugün çok keyfi yerindeyken de aynı olduğunu görmek bir kez daha sevdirdi onu.
İŞTE TEOMAN’IN ÖZGEÇMİŞİ
1967 yılında İstanbul’da doğdu. Karakterini şövalyelik değerleri üzerine oturttu. Kendini Boğaziçi Sosyoloji’de sabitledi. Hayatını şarkıcılıktan kazanıyor. Gay-şarkıcı modasından sonra, sosyolog- şarkıcı modasının çıkacağına inancı tam. Bu sayede yırtma hayalleri kuruyor. Zorda kalınca gitar ve armonika da çalıyor. Televizyona bile çıktı.
Amerika’da yaptığı röportaj ve araştırmalardan hazırladığı “Sado Mazoşizm” konulu çalışma, en çok yalvaran dergide yer alacak. Bir reklam şirketinde, adına staj demeye utandığı bir süre geçirdi. İşi sevdi. Yapacağına da inanıyor. Üç dakikalık şarkıların her birinin kendisine okuldan çok şey verdiğini söylüyor. Soap operalardan “Twin Peaks”i seviyor. Laura Palmer için ise “ölecek kız değildi” diyor. Biseksüel, katil, kadın yazarlardan Catherine Tremell’i seven, iyilerin dostu, fenaların düşmanı kahramanımızın, tüm reklam şirketlerine ortak mesajı var:
“BENİ ŞİMDİ ALMAZSANIZ SONRA ÇOK YANARSINIZ. EYLEMLERİM SÜRECEKTİR.”
Ht Magazin yazarı Rahşan Gülşan yazdı....
0 Comments:
Gelişmemiz için yorumlarınız bize yön gösterecek. Teşekkür ederiz.